มองชีวิต
เมื่อเหม่อมองสุริยาคราใกล้ค่ำ
ยามเย็นย่ำอัสดงลงเหลี่ยมเขา
ค่อย ๆ เคลื่อนเลือนหายกระจายเงา
สิทองเทาทาบทาขอบฟ้าแดง
เห็นตะวันจะลับฟ้าพาให้คิด
ถึงชีวิตอายุขัยใกล้สิ้นแสง
ชีวิตเอ๋ยเคยเลิศลอยเริ่มถอยแรง
เข้มแข็งเอาไว้
อย่าตื่นกลัวกับลมพายุ อย่าท้อแท้เมื่อเจอกำแพงขวางกั้น จงดีใจเถิดเมื่อเจออุปสรรคแบบนี้ เพราะทุกอย่างคือด่านทดสอบว่าเราจะไปถึงสิ่งที่หวังได้หรือไม่ อยากให้เธอลุกขึ้นอีกครั้งด้วยพลังทั้งหมดที่มี พร้อมแรงใจจากฉัน วันนั้นอาจร้องไห้ท้องฟ้าดูหม่นหมอง แต่น้ำตาไม่อาจไหลตลอดเวลา เมฆหมอกแห่งความเศร้า จะถูกพัดผ่านไปในไม่ช้า เก็บความผดพลาดไว้เป็นบทเรียนเพื่อวันข้างหน้าจะก้าวไปอย่างมั่นคง
ชีวิตกับสายน้ำ
ในกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยว ปลาย่อมจะว่ายทวนน้ำอยู่เสมอ ปลาที่ลอยตามน้ำมีแต่ปลาตาย บุคคลต้องต่อสู้กับอุปสรรค เหมือนปลาที่ว่ายทวนน้ำ บุคคลที่ปล่อยชีวิตไปตามเหตุการณ์ ก็เหมือนปลาที่ตายแล้วใช่ไหม
